170

من برایت می توانستم دوست خوبی باشم فقط.... فردا روز خوبی است... مادرم بهترین من است... دخترک آرام خوابیده... امروز خیلی خسته بودم... دیشب فقط ۳ ساعت خوابیدم... خدایا شکرت...

170...

ناراحتم... الان می گویی بدقولی نبود شرایط جور نشد ماموریتم تائید شد و چاره ای نداشتم... دخترک دلش به دیدنت خوش کرده بود... تو هیچ جوره نمی توانی با زندگیمان همراه باشی... ناراحتم... و سکوت من کاش ....

170...

مهم نیست ... چون اصلا متوجه نیستی چه می گذرد بر من... چقد حالم بد می شود... ولی به خودم قول داده ام ناراحتیم را به تو اقرار نکنم ... از رفتارم اگر متوجه شدی هم می گویم خوبم... مهم نیست...

170...

گاهی می رسی به جایی که می دانی باخته ای... ولی نمی توانی برگردی و حتی پشت سرت را نگاه کنی... حتی سعی می کنی خودت را به ندیدن و نشنیدن بزنی... 170...

امروز احساس بی حوصلگی و خستگی میکنم... حوصله کار کردن و این محیط را ندارم... هرچقد پول بدی، همونقدر هم آش می خوری!!!! 170...

انتظار معجزه نداشته باشیم لطفا... 170...

برام نوشته اینروزاها مثل خیلی روزهایی که گذشت احساس مزخرفی دارم حس می کنم عمرم برای آدم هایی صرف میشه که ارزش و قدرم را نمی دانن و می ترسم هرچه بیشتر تلاش کنم که جلو بروم تا روزهای بهتری برای خودم رقم بزنم؛ اتفاقی نیافتد و این وحشتناک است... قربانی کردن عمر و وقتت برای آدم هایی که کک شان هم نمی گزد...و من می دانم چه می گوید... می نویسم برایش تمام تلاشت را بکن و بساز تجربه های خوب روزهای خوب تو هم می آید... ان مع العسر یسرا... 170...ادامه مطلب

کافی ست برای تو... به هرجان کندنی است رها کن خودت را از همه و هرچیزی که تو را وابسته تر می کند ... وابسته می کند... 170...

می دانی بی خیال باش... شانه بالا بیانداز و دور شو... بگذار حقیقت نگوید بگذار هرجا که به نفعش است فرشش را بیاندازد... او بود و نبودش در زندگی تو تاثیر ندارد پس بخاطر نبودنش کم بودنش غصه به خودت راه نده... تو مسیر خودت را ادامه بده ... تا حالا باید متوجه خیلی چیزها شده باشی... بگذار ادامه دهد... تو زندگی خودت را خوب پیش ببر، بخاطر خودت...

170...

چطور ذهن و فکر و خیال آدم می تونه در عرض یک ثانیه می تونه هزارجا بره... چقد آدم می تونه این همه توانایی داشته باشه که اینطور فکر کن بسازه جمع کنه و با خیالش زندگی گنه... مثلا من می نشینم پشت میزم دارم کسری پروژه را تحلیل می کنم و نامه اش را می زنم و همون لحظه زیرچشمی به همکارم که رویش زیاد شده و اینروزها روزه سکوت بخاطر گستاخی چند روز قبلش گرفته؛ نگاه می کنم و تلفن را برمی دارم و به کارشناس توسعه هم زنگ می زنم و سوالم را ازش می پرسم در همان حین به سلام فلان همکارم که وارد دفتر شده؛ جواب میدهم و به دخترکم هم فکر می کنم که الان دارد با خرسی اش و عروسک ذغالی اش بازی می کند و به مادرم هم فکر می کنم که پایش درد می کند و روی مبل کنار پنجره نشسته و چشم از دخترک برنمی دارد... و در میان این افکار پیام تو هم روی گوشیم می آید و پیامت را باز می کنم و می خوانم و به حرفت می خندم و در ذهنم می گویم الکی نگو و بی پاسخ می گذارمت... حالا تلفن را گذاشته ام... پاسخگو ارباب رجوع را می دهم و دارم به مشکل طرف هم فکر می کنم که دنبال استعلام است برای فلان جا.... در دفتر نیمه باز است و خانم فلانی از کنار دفترما می گذرد و دستی برایم تکان می دهد و سریع رد می شود... و منتظر پاسخ من نمی ماند... از فلان همکار می خواهم نسخه فلان مورد را چک و در صورت نیاز به ویرایش آن را اصلاح و پرینت بگیرد... خسته ام اینروزها... 170...ادامه مطلب